Mehmet Ali Birand vefat etti...Ve
bu beni çok ama çok derinden etkiledi...Dün akşamdan beridir, Mehmet Ali Birand
sürekli aklımda…Ekranlardan ve yazılarından başka bir yerde görmediğim bir insan,
ama ben sanki çok ama çok yakın birisini kaybetmiş gibiyim. Dünden beridir,
gördüğüm her haberi, hayat hikayesini okuyup duruyorum…Ve hayat hikayesini
okuduğum anda daha da etkileniyorum…Mehmet Ali Birand ekranlardan nasıl da
kendisini olduğu gibi yansıtmış...Hem de gözbebeklerinin içi gülüyor samimiyeti
ile…Tam bir başarı öyküsü…İnsanın içinden helal olsun sana Mehmet Ali Birand
demek geliyor…Ve gerçekten de hiçbir başarı tesadüf değil demek…
Şu anda içinde olduğum hayat
sınavları; her şey çok zor, her şey üstüme üstüme geliyor derken, bana güç
veriyorsun Mehmet Ali Birand…Ve içimdeki güçlü kadının daha hızlı geri
dönmesine ışık tutuyorsun…Hayatta hiçbir zaman bitti dememek için bana bir sürü
neden veriyorsun…
İnsanın bir anda bu dünyadan
ayrılması ne şok edici bir şey…Salı günü ekranlardan haber programını ‘’kimselere
randevu vermeyin’’ diyerek kapattığında, kim bilebilirdi ki, son haber
programını sunduğunu…
Aklıma ister istemez, boşanma
sürecindeki yaşadığım olaylar gelip durdu…Eşim nasıl da her şeyi bir anda yakıp yıkmıştı…Mehmet Ali Birand hemen hemen
kayınpederim ile aynı yaşta idi. Eşimin kendi öz annesini ve babasını bile bu
süreçte uzun bir zaman karşısına alıp, onlarla konuşmaması…Annesini iki
bayramda da aramaması…Ya annesini bir daha göremeyeceğini bilse, aynı şekilde
yakar yıkar mıydı ortalığı? Hepimiz zaman zaman bunu yapmıyor muyuz? O ya da bu
konuda, gerekli ya da gereksiz hırslar ile en yakınlarımızın üzerine basıp
geçip gitmiyor muyuz? Halbuki, ölüm bu kadar yakın, dedikleri gibi kulağımızın
arkasında. Karşımızdaki insanı bir daha hiç görememe ihtimalini unutmasak daha
güzel olmaz mı bu hayat?
Ama günün sonunda; herkes kendi
payına düşeni yaşadığı için, belli bir yere kadar olaylara hükmedebildiği için,
ben kendi hükmedebildiğim, kendi sorumlu olduğum alanda Mehmet Ali Birand’ın
bana dünden beridir tuttuğu ışık ile, yoluma devam edeceğim.
Sevgili Mehmet Ali Birand…Acaba
bilseydin ki bana hayat hikayen ile güç verdiğini; bu dünyadan ayrılırken bile dimdik
duruşunun, azminin, çalışkanlığının, hayat neşenin, torununa olan sevginin beni
ağlatıp bir o kadar mutlu ettiğini; eminim o ekranlardan tanıdığım sıcacık
kocaman gülümsemen ile elimi bir baba şefkati ile sıkardın, hatta sarılırdın…
Huzur içinde uyu…Seni tanımayan
ben bile, bu kadar sevgi ile senden bahsediyorsam, eminim ki uyuyacaksın…Melekler
seninle olsun sevgili Mehmet Ali Birand…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder