18 Ocak 2013 Cuma

HUZUR İÇİNDE UYU SEVGİLİ MEHMET ALİ BİRAND


Mehmet Ali Birand vefat etti...Ve bu beni çok ama çok derinden etkiledi...Dün akşamdan beridir, Mehmet Ali Birand sürekli aklımda…Ekranlardan ve yazılarından başka bir yerde görmediğim bir insan, ama ben sanki çok ama çok yakın birisini kaybetmiş gibiyim. Dünden beridir, gördüğüm her haberi, hayat hikayesini okuyup duruyorum…Ve hayat hikayesini okuduğum anda daha da etkileniyorum…Mehmet Ali Birand ekranlardan nasıl da kendisini olduğu gibi yansıtmış...Hem de gözbebeklerinin içi gülüyor samimiyeti ile…Tam bir başarı öyküsü…İnsanın içinden helal olsun sana Mehmet Ali Birand demek geliyor…Ve gerçekten de hiçbir başarı tesadüf değil demek…
Şu anda içinde olduğum hayat sınavları; her şey çok zor, her şey üstüme üstüme geliyor derken, bana güç veriyorsun Mehmet Ali Birand…Ve içimdeki güçlü kadının daha hızlı geri dönmesine ışık tutuyorsun…Hayatta hiçbir zaman bitti dememek için bana bir sürü neden veriyorsun…
İnsanın bir anda bu dünyadan ayrılması ne şok edici bir şey…Salı günü ekranlardan haber programını ‘’kimselere randevu vermeyin’’ diyerek kapattığında, kim bilebilirdi ki, son haber programını sunduğunu…
Aklıma ister istemez, boşanma sürecindeki yaşadığım olaylar gelip durdu…Eşim nasıl da her şeyi bir anda  yakıp yıkmıştı…Mehmet Ali Birand hemen hemen kayınpederim ile aynı yaşta idi. Eşimin kendi öz annesini ve babasını bile bu süreçte uzun bir zaman karşısına alıp, onlarla konuşmaması…Annesini iki bayramda da aramaması…Ya annesini bir daha göremeyeceğini bilse, aynı şekilde yakar yıkar mıydı ortalığı? Hepimiz zaman zaman bunu yapmıyor muyuz? O ya da bu konuda, gerekli ya da gereksiz hırslar ile en yakınlarımızın üzerine basıp geçip gitmiyor muyuz? Halbuki, ölüm bu kadar yakın, dedikleri gibi kulağımızın arkasında. Karşımızdaki insanı bir daha hiç görememe ihtimalini unutmasak daha güzel olmaz mı bu hayat?
Ama günün sonunda; herkes kendi payına düşeni yaşadığı için, belli bir yere kadar olaylara hükmedebildiği için, ben kendi hükmedebildiğim, kendi sorumlu olduğum alanda Mehmet Ali Birand’ın bana dünden beridir tuttuğu ışık ile, yoluma devam edeceğim. 
Sevgili Mehmet Ali Birand…Acaba bilseydin ki bana hayat hikayen ile güç verdiğini; bu dünyadan ayrılırken bile dimdik duruşunun, azminin, çalışkanlığının, hayat neşenin, torununa olan sevginin beni ağlatıp bir o kadar mutlu ettiğini; eminim o ekranlardan tanıdığım sıcacık kocaman gülümsemen ile elimi bir baba şefkati ile sıkardın, hatta sarılırdın…
Huzur içinde uyu…Seni tanımayan ben bile, bu kadar sevgi ile senden bahsediyorsam, eminim ki uyuyacaksın…Melekler seninle olsun sevgili Mehmet Ali Birand…

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder